من تموم قصه هام قصه تــــــوست

   اگه غمگینه اون از غصه تــــــوست       

          یه دفعه مثل یه گل رفتی تو دست خزون

               سیل بارون و تگرگ میـومد از آسـمون

                     بردمت تــو گلخونه که نریزه روی سرت

                             تا یه وقت خیس نشه بشکنه بال و پرت

                                 نشکنی زیر تگرگ , نریزه از تو یه برگ

                                       من تموم قصه هام قصه تــــــوست

                                 اگه غمگینه اون از غصه تــــــوست       

                            یه دفعه مثل یه شمع داشتی خاموش میشدی

                     اگه پروانه نبود تــــو فراموش میشدی

               آره پـروانـه شـدم کـه پرام سوخته شه

          که آتیش دل تــو به دلــم دوخته شه

     که بسوزه پر و بالم که راحت بشه خیالم

دارم از تو مینویسم تو که غم داره نگاهت

    اگه دوست داشتی بگو تا بازم بگم برایت

        انقده میگم تا خسته شم , با عشق تو شکسته شم

              این شعر فردمنش برام کلی خاطره داره .هر وقت  که

                  بهش گوش می دم امکان نداره که گونه هام خیس نشه

سلام..

خوشحالم که تونستم به جمعیت بلاگ اسکای ها اضافه بشم..

خاکستر

           به من بگویید
           فرزانه گان رنگ بوم و قلم
           چگونه 
           خورشیدی را تصویر می کنید
           که ترسیمش 
           سراسر خاک را خاکستر نمی کند ؟(ح-پناهی)